Αυτή είναι μια τεχνική σκοτεινού θαλάμου που αλλάζει τη γνωστή φωτογραφική εικόνα σε κάτι που φαίνεται σαν ένα ρηχό ανάγλυφο, φωτισμένο από τη μια πλευρά. Το αποτέλεσμα, ενώ στην πραγματικότητα είναι επίπεδο, μοιάζει τα μεταλλικά ανάγλυφα που σχηματίζονται συνήθως σε πλακέτες και διακοσμητικά κάδρα. Τα καλλίτερα αποτελέσματα πετυχαίνονται συνήθως με φωτογραφίες που έχουν παντού οξύτητα και περιέχουν κυρίως ισχυρά, απλά σχήματα. Ο αρχικός φωτισμός του θέματος θα πρέπει να είναι μαλακός και ομοιόμορφος.
Τα τοπία οι νεκρές φύσεις και τα πορτραίτα συνήθως δίνουν ενδιαφέρουσες «ανάγλυφες» εικόνες μέχρι που μπορείτε να κάνετε μια φωτογραφία ενός κεφαλιού να φαίνεται σα νόμισμα. Επίσης, τα χειρόγραφα και τα σχέδια με μελάνι μπορούν να γίνουν έτσι που να φαίνονται σαν τριών διαστάσεων. Η τεχνική είναι βασικά η προετοιμασία ενός θετικού ίδιου μεγέθους φιλμ, κολλημένου ελαφρά έξω από ταύτιση με το αρχικό αρνητικό. Το σάντουιτς τυπώνεται κατόπιν κανονικά. Χρειάζεσθε ένα μεγεθυντήρα με φορέα αρνητικών με τζάμια, και κάποιο μέσης αντίθεσης, ορθοχρωματικό φιλμ σε πλάκες.
Βεβαιωθείτε ότι το αρνητικό με το οποίο σκοπεύετε να δουλέψετε δεν έχει χαραγματιές και κηλίδες,μιας και αυτές τελικά θα φανούν σαν σκαλίσματα ή τρύπες στο Bas – relief. Κάθε μέγεθος αρνητικού είναι κατάλληλο, αλλά τα μεσαία ή μεγάλα μεγέθη είναι πιο εύκολο να δουλευθούν.
Βεβαιωθείτε ότι ο μεγεθυντήρας σας προβάλει ένα ομοιόμορφο κύκλο φωτός στη βάση του, που χρειάζεται για την εξ επαφής εκτύπωση. Παρασκευάστε τον εμφανιστή των χαρτιών στη μισή από τη συνηθισμένη ενεργητικότητά του.
Μεταβάλοντας το αποτέλεσμα.
Στην αρχική φωτογραφία προσέξτε τον απαλό, ομοιόμορφο φωτισμό και τα γενικά απλά σχήματα. Το πρώτο bas-relief, που έγινε με την τεχνική αυτή, κάτω αριστερά, είχε τις δυο εικόνες εκτός ταύτισης δεξιά και αριστερά. Προσέξτε πως δίνεται έμφαση στις άκρες.
Οι επίπεδες, χωρίς χαρακτηριστικά επιφάνειες εμφανίζονται χωρίς αλλαγή, ενώ οι λεπτές λεπτομέρειες φαίνονται να βγαίνουν από το χαρτί σαν χαραγμένες από πίσω. Για την κάτω δεξιά φωτογραφία οι δύο εικόνες
ξανατοποθετήθηκαν με μια μικρή διαφορά πάνω κάτω. Μπορείτε πραγματικά να σχηματίσετε δεκάδες παραλλαγές μεταβάλλοντας τη μικρή διαφορά των εικόνων είτε κατά μέγεθος είτε κατά διεύθυνση.
Αν το θετικό φιλμ γίνει πιο πυκνό από το αρχικό αρνητικό στο τελικό αποτέλεσμα φαίνεται να επικρατούν οι αρνητικές τονικές αξίες. Αν τα δύο φιλμς έχουν την ίδια ακριβώς πυκνότητα οι γραμμές των άκρων που δημιουργούνται με τη μη ταύτιση κυριαρχούν σ' όλη την εικόνα, που αποτελείται από μαύρο, άσπρο και μέσο γκρίζο. Βεβαιωθήτε ότι και τα δυο φιλμς βρίσκονται επίπεδα και σε πλήρη επαφη μέσα στο φορέα αρνητικών.
απόσπασμα από το βιβλίο του John Hedgecoe: "Το βιβλίο του φωτογράφου", (αναδημοσίευση)
