Miroslav Tichý

12 Ιουλ 2015




«Οι γυναίκες είναι απλώς ένα μοτίβο για μένα. Η φιγούρα της όρθια, λυγισμένη ή καθιστή. Η κίνηση, το περπάτημα. Τίποτα άλλο δεν με ενδιαφέρει. Το ερωτικό είναι απλώς ένα όνειρο ούτως ή άλλως. Ο κόσμος είναι μόνο μια ψευδαίσθηση, η δική μας ψευδαίσθηση».

«Τα πάντα αποφασίζονται από τη γη, που γυρίζει. Μπορείς να ζήσεις μόνο όσο η γη συνεχίζει να γυρίζει. Αυτό είναι προκαθορισμένο».

«Τελείωσα.  Δεν έχω κάτι άλλο να πω. Το μόνο που μ' ενδιαφέρει πια είναι το ρούμι...»

Miroslav Tichý 







Γεννήθηκε το 1926 στο χωριό Kyjov στη Μοραβία της Τσεχίας και πέθανε 12 απρίλη του 2011. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή καλών Τεχνών της Πράγας για να στραφεί σύντομα στη φωτογραφία. Ο Miroslav Tichý ζούσε στο δρόμο, χωρίς μόνιμη στέγη, χωρίς τίποτα στη κατοχή του. Σε όλη του τη ζωή αρνούνταν επίμονα τα υλικά αγαθά, δήλωνε μόνιμα απών από τη κοινωνική ζωή. Το κομμουνιστικό καθεστώς για να τον συνετίσει τον έκλεισε στο ψυχιατρείο αρκετές φορές και το 1972 εκδιώχθηκε από το ατελιέ του. Ο βίος του σηματοδοτεί το έργο του και αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών της Πράγας καθώς είχε θεωρηθεί ως ένας ταλαντούχος ζωγράφος.




Miroslav Tichý 



Μετά την εμφάνιση των κομμουνιστών στη χώρα άλλαξε η ζωή του. Ως πολέμιος του καθεστώτος, το πλήρωσε με οκτώ χρόνια στις φυλακές και στα ψυχιατρικά ιδρύματα. Έπινε πολύ, δεν έπλενε τα ρούχα του που αποτελούνταν από κουρέλια..
Έφτιαχνε μόνος του τις φωτογραφικές μηχανές που χρησιμοποιούσε με ευτελή υλικά όπως πεταμένα γυαλιά, κουτιά από τσίχλες, σωλήνες, κονσέρβες, λάστιχα και άλλα... όπως επίσης και έναν αυτοσχέδιο σκοτεινό θάλαμο σ' ένα έρημο σπίτι όπου εμφάνιζε και τύπωνε τις φωτογραφίες του.
Καθημερινά κυκλοφορούσε με αυτού του είδους τις κάμερες και φωτογράφιζε το αγαπημένο του θέμα που ήταν οι γυναίκες τις οποίες συναντούσε στην αγορά, στα πάρκα, στις πισίνες, και στους δρόμους. Η προτίμηση του να φωτογραφίζει γυναίκες οδήγησε πολλούς στο να πουν ότι διακατεχόταν από ηδονοβλεπτική τάση! 
Το έργο του όμως δείχνει έναν ύμνο προς την γυναικεία φύση.





Φωτογραφίζει κάθε τύπο γυναίκας, ανεξαρτήτως χαρακτηριστικών. Ο φακός του λειτουργεί σαν μια κλειδαρότρυπα και όταν τον ρωτούν γιατί φωτογραφίζει μόνο γυναίκες, εκείνος απαντά: «Γιατί τα γλυπτά του Michelangelo αναπαριστούν μόνο αρσενικές μορφές;».
Οι ουσιαστικά χειροποίητες φωτογραφικές μηχανές που χρησιμοποιεί, κάθε άλλο παρά σύγχρονες είναι, τις εξοπλίζει με υλικά όπως χαρτόνι, λάστιχο, κονσέρβες, καπάκια από μπουκάλια, τα οποία ο καθένας θα πέταγε στα σκουπίδια.


Κατασκευάζει φακούς, χρησιμοποιώντας κατεργασμένα (από τον ίδιο) κομμάτια plexiglas,γυαλισμένα με γυαλόχαρτο ή οδοντόκρεμα και στάχτη από τσιγάρο. Αιτιολογούσε την επιλογή του αυτή, λέγοντας πως «το λάθος είναι αναπόσπαστο μέρος των εικόνων, είναι ποίηση και γι' αυτό χρειάζεται μια κακής ποιότητας μηχανή... ». Το αποτέλεσμα είναι φωτογραφίες κακοτυπωμένες, γρατσουνισμένες και θολές, ενώ οι εικονιζόμενες μορφές μοιάζουν εξαϋλωμένες.
Τις φωτογραφίες του δεν τις θεωρεί «ιερές», απεναντίας, πολλές φορές τις κακομεταχειρίζεται, τις χρησιμοποιεί για προσάναμμα, τις σκίζει, τις καταστρέφει με οποιονδήποτε τρόπο. Σύμφωνα με τη θεωρία του, «η φωτογραφία είναι ζωγραφική με το φως, η φωτογραφία δημιουργείται από την αντίθεση μεταξύ σκότους και φωτός...».







Μεγάλο μέρος της γοητείας των εικόνων του Tichy οφείλεται στην μετέπειτα επεξεργασία τους. Συχνά θολές, φέρουν πάνω τους ζωγραφικές επεμβάσεις, γρατσουνιές, στάμπες σαν δαχτυλιές ή σαν στάλες από οξύ. "Αυτό είναι η ποίηση, κάτι όμορφο και τέλειο δεν αφόρα κανέναν" πιστεύει. Για μεγάλο χρονικό διάστημα είχε μια αρχή τραβούσε τρία 36αρια τη μέρα. Φωτογραφία σημαίνει για αυτόν, να φωτογραφίζει με το φως. Δεν τον ενδιαφέρει η πιστή απεικόνιση και η απόδοση της λεπτομέρειας, αντίθετα αυτές οι αδυναμίες του είναι και τα πλεονεκτήματα του, που μετατρέπουν την εικόνα σε ποίηση! "Για αυτό χρειάζεστε μια κακή κάμερα!".

Ελάχιστα τον ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Κυρίως, τον απασχολεί η διαδικασία της φωτογράφησης. Στο έργο του διακρίνονται τρία στάδια: η «τυφλή» φωτογράφηση, η «ανακάλυψη» εικόνων κατά την εμφάνιση των φωτογραφιών, η επεξεργασία των εικόνων (ζωγραφικές επεμβάσεις, γρατσουνιές, δαχτυλιές, διάφορα επίκτητα ψεγάδια). Θεωρεί σημαντικότερο το τελευταίο στάδιο, τονίζοντας ότι «αυτό είναι η ποίηση, κάτι όμορφο και τέλειο δεν αφορά κανέναν...».

Ο Miroslav Tichý και το έργο του ανακαλύφθηκαν πρόσφατα από τον Ρομάν Μπαξμπάουμ ο οποίος ανέλαβε και την προώθησή του, μέσω του Ιδρύματος Tichý.





επιμέλεια : J.Eco
πηγή : tichyocean.com  - (αναδημοσίευση)























Miroslav Tichý