συνέντευξη στον Τάσο Μπιμπισίδη,
απόσπασμα - αναδημιοσίευση από το The machine.gr
Την εποχή που όλα τα ''λαμπρά μυαλά'' μας αφήνουν για την ξενιτιά... η Augusta Atla , μια εικαστικός από την Δανία, έρχεται να ζήσει στην Ελλάδα και επιχειρεί να δώσει μια εναλλακτική πνοή στην σύγχρονη καλλιτεχνική πλευρά της Αθήνας εγκαινιάζοντας έναν χώρο τέχνης, ελεύθερο σε κάθε πρόταση. Γνωρίζοντας όμως ότι έχει ζήσει στο Λονδίνο, το Παρίσι, τo Μιλάνο, την Ρώμη, την Βενετία, την Κοπεγχάγη και την Νέα Υόρκη, δεν γίνεται να μην αναρωτηθείς τι είναι αυτό που την έφερε τελικά στην Αθήνα. Με αφορμή λοιπόν όλα αυτά, την συναντήσαμε και προσπαθήσαμε να καταλάβουμε τι βλέπει στην πόλη μας που δεν έχουμε ακόμη ανακαλύψει...
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πες μας την ιστορία σου. Πώς βρέθηκες εδώ;
Γεννήθηκα το 1979 στην Κοπεγχάγη και μεγάλωσα μεταξύ Κοπεγχάγης και Βενετίας λόγω της μητέρας μου, η οποία είναι ιστορικός τέχνης και είχε εκεί μια γκαλερί όταν ήμουν παιδί. Λόγω λοιπόν του μεγάλου πάθους που είχε για την δουλειά της, εκπαιδεύτηκα δίπλα της από τη γέννησή μου. Κατάλαβα από πολύ νωρίς ότι θέλω εκφραστώ μέσα από την τέχνη. Έτσι, ξεκίνησα να ασχολούμαι στα 14 μου με την γλυπτική και την μόδα και να σχεδιάζω σκίτσα και κοστούμια για το θέατρο. Ήταν σαν μια βαθύτερη ανάγκη να ''συνομιλήσω'' με μια πιο πνευματική μεριά του εαυτού μου αλλά και ολόκληρου του κόσμου. Μετά λοιπόν από διάφορες δουλειές που έκανα σε πόλεις της Ευρώπης, ήρθα στην Αθήνα το 2011 επειδή είχα κάτι σαν υποτροφία στο Ινστιτούτο της Δανίας. Είχα υποβάλει μια περίοδο παραμονής 4 μηνών προκειμένου να μελετήσω το χρώμα και τη σύνθεση των ελληνικών παραδοσιακών φορεσιών, με άξονα τα δύο φύλα. Επισκεπτόμουν συχνά το ιστορικό αρχείο της συλλογής Δώρα Στράτου και έκανα διάφορες μελέτες γύρω από αυτό. Κάπως έτσι άρχισα να εμπνέομαι από την Ελλάδα και την Αθήνα. Γι αυτό, παρά τις δουλειές μου έξω, επέστρεφα πολλές φορές πίσω.
Στην παρούσα φάση, γιατί επέλεξες την Αθήνα για το νέο σου έργο;
Αρχικά σε πρακτικό επίπεδο, λόγω της κρίσης η Αθήνα έχει πολύ πιο χαμηλά ενοίκια σε σχέση με άλλες πόλεις της Ευρώπης, και μπορείς να έχεις μια πιο οικονομική ζωή εδώ. Αυτό είναι πράγματι πολύ χρήσιμο, αλλά φυσικά δεν είναι ο μόνος λόγος για να πάρω μια τέτοια μεγάλη απόφαση και να έρθω εδώ. Το βασικό είναι πως νομίζω ότι μπορώ να εξελίξω καλύτερα τα έργα μου εδώ. Έχω περισσότερες αναφορές και βρίσκω πιο εύκολα τα υλικά που χρειάζομαι. Οπότε αποφάσισα να έρθω και να φτιάξω έναν πολυχώρο τέχνης για να μπορέσω να μοιραστώ όλα αυτά και με άλλους καλλιτέχνες.
Σε τι διαφέρει η Αθήνα από άλλες ευρωπαϊκές πόλεις; Τι σε έκανε να την αγαπήσεις;
Αγαπώ την Αθήνα γιατί έχει μια τεράστια ιστορία που για μένα είναι η δίοδος μέσα από την οποία μπορούμε να κατανοήσουμε την ευρωπαϊκή ιστορία και την σύγχρονη τέχνη. Επιπλέον, η Αθήνα είναι ακόμη ζωντανή πόλη! Έχει ανοικτές αγορές, γιορτές στους δρόμους και μια ατμόσφαιρα αρχαίας αγοράς, που πραγματικά μου αρέσει. Είναι πιο ανθρώπινη σε σχέση με άλλες πόλεις. Μπορεί να συμβάλουν σε αυτό και κάποια κομμάτια προ-μοντερνισμού που έχουν απομείνει, τα οποία έχω πραγματικά λατρέψει. Εδώ μπορώ να βρω έμπνευση επειδή δεν είναι όλα προκαθορισμένα. Δεν είναι όλα σε τάξη όπως σε άλλες πόλεις. Η Αθήνα είναι ελεύθερη, αυθόρμητη και μπορεί να συναντήσεις τα πάντα στους δρόμους της. Και φυσικά, έχει κλασικά και αρχαία έργα τέχνης παντού, στοιχείο που δεν το συναντάς αλλού. Είναι χρήσιμο για έναν καλλιτέχνη να ζει σε μέρη με ''φυσικά'' έργα τέχνης. Προσωπικά μου φέρνουν νέα καλλιτεχνική έμπνευση.
Παρόλα αυτά όπως είπες κι εσύ, αυτή την περίοδο η Αθήνα βιώνει μια κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική κρίση. Μπορεί η τέχνη να μας βοηθήσει να την ξεπεράσουμε;
Όχι, η τέχνη δεν μπορεί να βοηθήσει άμεσα σε αυτό. Μόνο οι πολιτικοί μπορούν να βοηθήσουν, και αυτό θα γίνει αν υπάρχει όραμα, καθοδήγηση, δημοκρατική ηθική, ειλικρίνεια, κοινωνικό συμφέρον, ελπίδα, ειλικρίνεια, σεβασμός και σαφήνεια. Η τέχνη με την σειρά της μπορεί να μας βοηθήσει έμμεσα, κρατώντας την ψυχή μας ελεύθερη, ανοίγοντας τους ορίζοντές μας, ανανεώνοντας το μυαλό μας και τον τρόπο σκέψης μας και αλλάζοντας προς το καλύτερο τις συνήθειες και τα πιστεύω μας. Μπορεί δηλαδή να λειτουργήσει σαν ένα καταφύγιο, σαν ένα πνευματικό μέρος όπου μπορεί να αναπνέει ελεύθερα το μυαλό μας, η ψυχή μας και η καρδιά μας. Υπό αυτή την έννοια, η τέχνη σίγουρα είναι ένα ''βάλσαμο'' που μπορεί να μας κρατάει διανοητικά υγιείς και ζεστούς.
Ας μιλήσουμε λοιπόν για την νέα σου δουλειά. Τι είναι το MAISON MACA;
Το MAISON MACA είναι ένας νέος χώρος σύγχρονης τέχνης που εκτίνεται σε 130τ.μ. σε μια πρώην αποθήκη στο ιστορικό κέντρο. Βρίσκεται στον 6ο όροφο μιας πολυκατοικίας και έχει θέα την απαρχή της ευρωπαϊκής τέχνης, δηλαδή την Ακρόπολη! Πρόκειται στην ουσία για ένα πειραματικό σπίτι για τη σύγχρονη τέχνη που θα φιλοξενεί καλλιτέχνες, εκθέσεις και διάφορες άλλες δημόσιες εκδηλώσεις. Το MACA ιδρύθηκε με σκοπό να παρέχει ένα χώρο για έναν ανοιχτό και ελεύθερο καλλιτεχνικό διάλογο μεταξύ διεθνών καλλιτεχνών, χωρίς να περιορίζεται σε συγκεκριμένες τάσεις ή στυλ, ούτε σε οικονομικές πτυχές της τέχνης. Θέλω να είναι κάτι σαν ''παιδική χαρά'' για τους καλλιτέχνες. Τα έργα που θα παρουσιάζονται εδώ δεν είναι ανάγκη να είναι ολοκληρωμένα αντικείμενα τέχνης. Αυτό στο οποίο επικεντρωνόμαστε είναι η ελευθερία της έκφρασης. Πρόκειται δηλαδή για ένα σπίτι για τους καλλιτέχνες όπου θα μπορούν να αναπτύξουν και να εκθέσουν τις δουλειές τους ώστε να προχωρήσουμε στην συνέχεια σε ένα ανοιχτό διάλογο γύρω από αυτές...
Augusta Atla artwork: www.augustaatla.com
MAISON Maca : www.augustaatla.com/maca.html
