Στο ιστορικό φωτογραφικό περιοδικό "Aperture" που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1952 (από τους Minor White, Ansel Adams, Dorothea Lange, Barbara Morgan, Nancy Newhall και Beaumont Newhall), καλλιεργήθηκε η ανάγνωση των φωτογραφιών μέσα από έναν συνδιασμό αισθητικών θεωριών και ψυχολογίας.
'Εγραφε ο White στα προλογικά του σημειώματα: "...το νόημα μιας φωτογραφίας βρίσκεται πίσω από αυτό που αντιλαμβάνεται ο θεατής κάνοντας μια επιφανειακή ανάγνωση. Η Φωτογραφία, όπως κάθε έργο τέχνης, είναι ένα σύνθετο σύνολο αποτελούμενο από σύμβολα, μεταφορές, ομοιότητες και μορφές που αναφέρονται στον οπτικό κόσμο στα συναισθήματα και την αντίληψη του φωτογράφου. Η Φωτογραφία πρέπει να γίνεται κατανοητή ως μια εμπειρία και δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στο αντικείμενο που φωτογραφήθηκε και στην απεικόνισή του". Υποστήριζε δε πως μια τυχαία φωτογραφία μπορεί να αποκαλύψει στον θεατή τον κόσμο με ένα καινούργιο τρόπο.
τεύχος 1, 1952 - φωτογραφία εξώφυλλου Dorothea Lange
Οι σκέψεις του White αφορούσαν κυρίως εικόνες οι οποίες προσφέρονται για ανάγνωση, ενώ αποκλείονταν οι φωτογραφίες ντοκουμέντου.
Η διδασκαλία του καθιέρωσε μια προσέγγιση της φωτογραφίας όχι μόνο ως "καθρέπτη" της εσωτερικής πραγματικότητας του φωτογράφου αλλά και ως τέχνης που μπορεί να αναλυθεί και να αποκωδικοποιηθεί όπως και οι άλλες τέχνες.
Η Φωτογραφία χρησιμοποιείται είτε ως καθρέπτης, δηλαδή μια προβολή των σκέψεων και των συναισθημάτων του φωτογράφου στην πραγματικότητα, είτε ως ένα παράθυρο προς αυτή την οποία διερευνά σε βάθος.
Ο Szarkowski έλεγε ότι αυτό δεν διχοτομεί την Φωτογραφία αλλά δείχνει ότι και οι δύο προσεγγίσεις είναι κομμάτι της ίδιας σύνθετης παράδοσης και ότι κανένα φωτογραφικό έργο δεν μπορεί να ενσωματώσει πλήρως μια από αυτές μεμονωμένα. Ο φωτογράφος αντίθετα καλείται να τοποθετήσει το έργο του ανάμεσα σε αυτές τις δύο προσεγγίσεις και να μας πει εάν η φωτογραφία του είναι ένας καθρέπτης που αντανακλά τον εαυτό του ή ένα παράθυρο μέσω του οποίου κάποιος μπορεί να ανακαλύψει βαθύτερα τον κόσμο.
Η έννοια του "καθρέπτη" και του "παράθυρου" που εισήγαγε ο White υιοθετήθηκε και από τον Szarkowski, διευθυντή τότε του Φωτογραφικού τμήματος του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, στην ιστορική έκθεση τον Οκτώβρη του 1978 "Mirrors and Windows: American Photography since 1960" - τα προσωπικά οράματα των Φωτογράφων σε μια από τις δύο μορφές.
Στην ιστορική αυτή έκθεση έλαβαν μέρος οι Diane Arbus, Paul Caponigro, Mark Cohen, Judy Dater, Bruce Davidson, William Eggleston, Elliott Erwitt, Lee Friedlander, Ernst Haas, Robert Heinecken, Les Krims, Ray Metzker, Joel Meyerowitz, Tod Papageorge, Robert Rauschenberg, Ed Ruscha, Stephen Shore, George Tice, Jerry Uelsmann και Garry Winogrand.
'Ελαβαν μέρος μεταξύ αυτών και οι Robert Frank με το έργο του σταθμό στην παγκόσμια Φωτογραφία "The Americans" (1959), σαν πρότυπος όρος "Παράθυρα" και ο Minor White (1952) σαν πρότυπος όρος "Καθρέπτες".
κείμενο: J.Eco
πηγές: "Φωτογραφία, Κριτικές Αναγνώσεις" Ν. Μαρκίδου, MoMa - moma.org
Minor White
το δελτίο τύπου της έκθεσης στο ΜΟΜΑ το 1978
Robert Frank
