«Γιατί είσαι φωτογράφος;» Αυτή ήταν η αναπόφευκτη ερώτηση που άκουγα από τότε που ξεκίνησα να φωτογραφίζω. Η απάντησή μου όμως άλλαζε ριζικά μέσα στο χρόνο κι ελπίζω να συνεχίσει να αλλάζει και στο μέλλον.
Στην αρχή πίστευα πως είχα ένα ιδιαίτερο αίσθημα για αυτό κι ένιωθα την ανάγκη να δημιουργώ εικόνες. Γρήγορα όμως κατάλαβα πως χρησιμοποιούσα τη φωτογραφία για να εκφράσω κάτι που με έκαιγε βαθιά μέσα μου και μου ήταν αδύνατο να το αναγνωρίσω.
Αυτό με έκανε να καταλάβω πως το ταλέντο μου για τη φωτογραφική έκφραση ήταν απόλυτα φυσικό και εξαρτιόταν μόνο από τις καταστάσεις που με έφερναν κοντά στη φωτογραφία. Την ίδια στιγμή άρχισα να νιώθω την ανάγκη να εκφράσω τον εαυτό μου, γεμάτο από ασάφειες, ταμπού και άτακτες σκέψεις.
Σήμερα ξέρω καλά πως οι εικόνες μου έχουν πολλά στοιχεία αυτοανάλυσης μέσα τους και μπορώ ακόμη να δω κάποια αυτοπορτρέτα σ' αυτές. Δεν μπορώ να μαντέψω αν το ίδιο συμβαίνει και με το κοινό μου αλλά έτσι κι αλλιώς δεν ενδιαφέρομαι να στείλω κάποια συγκεκριμένα μηνύματα. Προσπαθώ απλώς να ξυπνήσω ορισμένα συναισθήματα σε όσους παρατηρούν - θα μπορούσα να πω διαβάζουν - τις εικόνες μου, εικόνες που σκόπιμα γονιμοποιώ με συγκεκριμένες αισθήσεις. Έτσι, δίνοντας μια σειρά από συμπεράσματα, ο θεατής μπορεί να δημιουργήσει τη δική του αναπαράσταση του αντικειμένου και να σχηματίσει μια προσωπική ανταπόκρισή του στην εικόνα.
Rafael Navarro
Η τάση μου να βλέπω τα πράγματα πιο βαθιά με εμποδίζει από την άμεση επικοινωνία με ανθρώπους που τυχαίνει να συναντώ και αυτή η πλευρά της προσωπικότητάς μου είναι φανερό πως παρουσιάζεται και στη δουλειά μου παρόλο που θέλω οι φωτογραφίες μου να λειτουργούν σαν σημείο εναρμόνισης κι όχι σαν συνέχεια του εαυτού μου.
Σκόπιμα παρουσιάζω ένα μεγάλο αριθμό από προσωπικά ίχνη που δύσκολα μπορούν να κατανοηθούν από ανθρώπους που δε με γνωρίζουν καλά. Ευτυχώς, όμως, έχω την ευκαιρία να πιστοποιώ πως αυτά τα ίχνη μπορούν να τα ανακαλύψουν άνθρωποι που, έστω κι αν δε με γνωρίζουν, βρίσκονται σε μια ανάλογη κατάσταση μ' εμένα.
Ποτέ δεν υποστήριξα ότι προσφέρω ένα πρότυπο φωτογραφικής έκφρασης, αλλά θα ήμουν πολύ χαρούμενος αν κατάφερνα να χαρακτηρίζεται η δουλειά μου από ειλικρίνεια».
Ο Rafael Navarro γεννήθηκε στη Σαραγόσα της Ισπανίας στις 8 Οκτωβρίου 1940. Είναι αυτοδίδακτος στη φωτογραφία. Εργάζεται ως ελεύθερος φωτογράφος στη Σαραγόσα από το 1973. Έχει λάβει πολλά βραβεία για τη δουλειά του κι έχει κάνει περισσότερες από εννέα ατομικές εκθέσεις. Έχει επίσης συμμετάσχει και σε πολλές ομαδικές εκθέσεις σε πόλεις της Ευρώπης και της Αμερικής. Ασχολήθηκε με πολλούς τομείς της φωτογραφίας (θέατρο, ρεπορτάζ, τοπίο κ.ά.). Το 1984 εκλέχτηκε πρόεδρος της Φωτογραφικής Εταιρείας της Σαραγόσα και το 1976 πήρε τον τίτλο AFIAP. Από το 1975 έχει εκδώσει πολλά βιβλία με τις φωτογραφίες του. Έργα του βρίσκονται σε πολλά μουσεία και γκαλερί της χώρας του αλλά και του εξωτερικού.
επιμέλεια: J.Eco
