'Οταν το 1933 ο Munkacsi οδήγησε κάποιες κυρίες της υψηλής κοινωνίας στην εξοχή για να τις φωτογράφησει δεν κατάλαβε ότι δημιούργησε με αυτή την έμπνευσή του τη πρώτη φωτογράφιση μόδας. Η φωτογραφία μόδας έως τότε δεν υπήρχε, την ανακάλυψαν και την καλλιέργησαν τα περιοδικά ποικίλης ύλης. Το 1909 είναι το έτος με τις μεγάλες καινοτομίες στην τέχνη και στην επιστήμη. Το περιοδικό Vogue αποφασίζει να ασχοληθεί με τη γυναίκα και δημοσίευει τις πρώτες φωτογραφίες Κυριών της καλής κοινωνίας. Πρώτος φωτογράφος του περιοδικού ο Κόμης Adolf de Meyer, φωτογραφίζει με τρυφερή ευαισθησία τις κόρες των αριστοκρατών, μιας τάξης που άρχιζε να σβήνει.
Διάδοχός του στο περιοδικό ανέλαβε ο Edward Steichen που φωτογραφίζει τα μοντέλα του στο στούντιο ακίνητα σαν αγάλματα. Το 1933 η διευθύντρια του Vogue Carmel Snow ανακαλύπτει τον Munkacsi, έναν αθλητικό φωτογράφο, που έφερε επανάσταση στη φωτογραφία μόδας και στο περιοδικό της.
'Εβγαλε τα μοντέλα του από το στούντιο και την ακινησία, τα τοποθέτησε στην ύπαιθρο και τους έδωσε την πολυπόθητη κίνηση. Στις ακρογιαλιές, στα γήπεδα του τένις, κάνοντας ιππασία, περπατώντας στους δρόμους των πόλεων. "Αφήστε τα μοντέλα να κινηθούν με φυσικότητα, τα μαλλιά τους να τα παίρνει ο άνεμος" , δίδασκε ο Munkacsi, o oποίος φωτογράφιζε με μία Speed Graphic 4x5. Τη δεκαετία του '30 οι φωτογραφοι μόδας ήταν οι σύγχρονοι ήρωες, αναγνωρίσιμοι, πολύ δημοφιλείς και με μεγάλες αμοιβές. Εκείνη την εποχή ο Munkacsi κατάφερε να κερδίζει από τη δουλειά του πάνω από 100 χιλιάδες δολάρια το χρόνο, άπιαστο όνειρο για πολλούς συναδέλφους του.
Όταν πέθανε από καρδιακή προσβολή το 1963, ο Richard Avedon είπε: "ήταν ο πατέρας όλων μας. 'Εφερε μια γεύση ευτυχίας, ειλικρίνειας και χαράς στις φωτογραφίες των γυναικών. Δημιούργησε το τέλειο ψέμα, έτσι κατασκεύασε έναν κόσμο όπως θα ήθελε να είναι, απλά υπέροχος. Σήμερα αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος από κληρονόμους του Munkasci".
Το έργο του επηρέασε πολλούς από τους μεγαλύτερους φωτογράφους όπως τους Richard Avedon, Henri Cartier-Bresson, Edward Steichen, κ.α
Martin Munkasci
Βιογραφία
Martin Munkácsi εβραίος που γεννήθηκε το 1898 στην Ουγγαρία και ξεκίνησε τη φωτοδημοσιογραφική του καριέρα στη Βουδαπέστη το 1921.
Εργάστηκε για την τοπική αθλητική εφημερίδα "Az Est". Αυτό που έκανε τον Munkacsi διαφορετικό από τους υπόλοιπους φωτογράφους ήταν η ικανότητά του να καταγράφει τη δράση, με τρόπο που κανείς δεν είχε κάνει μέχρι τότε.
Το 1928, μετακομίζει στο Βερολίνο και αρχίζει να εργάζεται σε διάφορα περιοδικά που κάλυπταν τα γεγονότα στη Γερμανία.
Το 1933, ο Munkacsi κάλυψε φωτογραφικά την ιστορική "Day of Potsdam", 21 Μαρτίου 1933, φωτογραφίζοντας τον Χίτλερ με τους υπουργούς του, όταν ανέλαβε την εξουσία ως καγκελάριος της Γερμανίας.
Αυτές τότε ήταν μερικές από τις τελευταίες φωτογραφίες που έβγαλε στη Γερμανία. Η κατάσταση άλλαξε ραγδαία με την άνοδο του Χίτλερ και γινόταν όλο και περισσότερο επικίνδυνη για την εβραϊκή κοινότητα. 'Εγκαιρα και διορατικά o Μunkasci αποφασίζει να εγκατασταθεί την ίδια χρονιά στην Νέα Υόρκη κατά τη διάρκεια μιας αποστολής για φωτογράφιση εκεί. 'Ετσι θα έσωζε τη ζωή του αλλά και θα άλλαζε ευχάριστα το κόσμο της μόδας.
Ο Munkácsi έφερε μαζί του στην Αμερική τη δράση και τον αυθορμητισμό της αθλητικής φωτογραφίας στις σελίδες των περιοδικών μόδας.
Lucile Brokaw
Η φωτογραφία του το 1933 με τη Lucile Brokaw που έτρεχε στην παραλία, ήταν η μεγάλη επανάσταση, δίκαια θεωρήθηκε από πολλούς ως η απαρχή της "αληθινής" φωτογραφίας μόδας.
Μετά τη λήψη αυτής της πρωτοποριακής φωτογραφίας, η διευθύντρια του Harper’s Bazaar, Carmel Snow τον ενέταξε στο δυναμικό του περιοδικού της.
Harper’s Bazaar, Carmel Snow
Ο Munkasci συνέχισε να πρωτοπορεί τραβώντας την πρώτη γυμνή φωτογραφία για περιοδικό μόδας.
Εργάστηκε επίσης στο περιοδικό "Life and Ladies Home Journal", το οποίο του επέτρεψε να φωτογραφίσει με το δικό του τρόπο τους αστέρες του Χόλιγουντ. Ξέφυγε από τις παραδοσιακές στιλιζαρισμένες πόζες και προέτρεψε τους ηθοποιούς να χορέψουν και να κινηθούν με άλματα και περιστροφές.
«Three Boys at Lake Tanganyika»
"Για εμένα αυτή η φωτογραφία ήταν η σπίθα που πυροδότησε τον ενθουσιασμό μου. Ξαφνικά κατάλαβα ότι καταγράφοντας τη στιγμή, η εικόνα μπόρεσε να μείνει στην αιωνιότητα. Είναι η μόνη φωτογραφία που με επηρέασε. Αυτό το στιγμιότυπο έχει τέτοια ένταση, τέτοια αίσθηση θαύματος, που συνεχίζει να με συναρπάζει ακόμη και σήμερα". Henri Cartier Bresson
«Three Boys at Lake Tanganyika»
"Day of Potsdam", μικρή ιστορική αναδρομή
Οι εκλογές της 5ης Μαρτίου του 1933 εδραίωσαν τη νομιμότητα της ηγεσίας του Χίτλερ. Τους πρώτους μήνες της θητείας του ως καγκελάριος, ο Χίτλερ εγκαινίασε μια συντονισμένη πολιτική «συγχρονισμού» αναγκάζοντας οργανώσεις, πολιτικά κόμματα και τις κυβερνήσεις των κρατιδίων να ευθυγραμμιστούν με τους στόχους των Ναζί, θέτοντάς τους υπό ναζιστική ηγεσία. Η κουλτούρα, η οικονομία, η εκπαίδευση και η δικαιοσύνη περιήλθαν υπό τον έλεγχο των Ναζί. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις διαλύθηκαν και εργαζόμενοι, υπάλληλοι και εργοδότες αναγκάστηκαν να ενταχθούν σε ναζιστικές οργανώσεις. Στα μέσα Ιουλίου 1933 το ναζιστικό κόμμα ήταν πλέον το μοναδικό που επιτρεπόταν στη Γερμανία. Το Ράιχσταγκ (το γερμανικό κοινοβούλιο) κατάντησε απλό πιόνι στη δικτατορία του Χίτλερ. Ο Φύρερ έμελε να αποτελεί το βασικό πυλώνα της κυβερνητικής πολιτικής.
πηγή: US Holocaust Memorial Museum
Ο Αδόλφος Χίτλερ, ο οποίος ανέλαβε πρόσφατα την εξουσία ως καγκελάριος της Γερμανίας, χαιρετά τον Πρόεδρο Paul von Hidenburg στο Potsdam, Γερμανία, 21 Μαρτίου 1933. Αυτή η πόζα επιλέχθηκε με σκοπό να προβάλει μια εικόνα του Χίτλερ ως ένα άτομο που δεν αποτελούσε απειλή για την καθιερωμένη τάξη των πραγμάτων. Η συγκεκριμένη εικόνα προέρχεται από μια δημοφιλή καρτ ποστάλ. Η φωτογραφία δημοσιεύθηκε επίσης ευρέως τόσο στον Γερμανικό όσο και στο διεθνή τύπο. Ο Χίτλερ εμφανίζεται με πολιτική περιβολή και σκύβει το κεφάλι του ως ένδειξη σεβασμού προς τον παρασημοφορημένο με αρκετά μετάλλια von Hindenburg.
Ο Ian Kershaw περιέγραψε εύστοχα πως ήταν ένα προσεκτικά ενορχηστρωμένο έργο προπαγάνδας. Την «Ημέρα του Πότσνταμ», ήθελαν να δείξουν όχι μόνο την υποτιθέμενη ενότητα του έθνους, αλλά και την ιστορική συνέχεια μεταξύ του Τρίτου Ράιχ, της Πρωσίας και της Γερμανικής Αυτοκρατορίας.
Την ίδια μέρα, μέλη του Ναζιστικού Κόμματος, του στρατού και της αστυνομίας πραγματοποίησαν παρελάσεις όπως αυτές στο Πότσνταμ και σε άλλες γερμανικές πόλεις. Ο πληθυσμός παρακολούθησε τις κύριες εκδηλώσεις στο Πότσνταμ στο ραδιόφωνο και σε δημόσια ηχεία. Οι εορτασμοί τελείωσαν με νυχτερινές φανό-πομπές και μία παράσταση της όπερας του Richard Wagner "Die Meistersinger von Nürnberg" στην Κρατική Όπερα του Βερολίνου.
κείμενο, επιμέλεια: J. Eco
πηγές : culture trip.com - International Center of Photography - dreamideamachine.com - Wiki - Holocaust Memorial Museum USA
