Καλλιτέχνης ή απλά ένας βάνδαλος ;
κείμενο : Nάντια Μπακοπούλου
Σε μια εποχή που οι περισσότεροι άνθρωποι των τεχνών πρώτα διαπρέπουν ως σπουδαία πρόσωπα και έπειτα εκτιμάται η αξία των έργων τους, ο Bansksy ανήκει στις εξαιρέσεις που κατάφερε να γίνει διάσημος χωρίς να έχει δει κανείς το πρόσωπό του.
Ο Βρετανός Banksy είναι ένας καλλιτέχνης του δρόμου, από τους πλέον διάσημους παγκοσμίως σχεδιαστές γκράφιτι, που απέκτησε διεθνή φήμη χάρη στα σαρκαστικά του γκράφιτι που στο σύνολό τους αποτελούν καυστικά σχόλια απέναντι στο κατεστημένο, στην υποκρισία και στη βάρβαρη όψη της παγκοσμιοποίησης. Για τον εαυτό του δηλώνει: "Θα πω αυτά που πιστεύω οπότε δεν θα πάρει πολλή ώρα."
Ολόκληρο το Λονδίνο έρχεται καθημερινά σε επαφή με τα εκθέματά του με τον Τύπο και το διαδίκτυο να μην έχουν σταματήσει να ασχολούνται μαζί του. Διευθετώντας το κενό που δημιουργεί η ρήξη με το στερεότυπο παρεμβαίνει στη σύγχρονη αστική εικόνα και καυτηριάζει τους κανόνες της που επιτρέπουν τα μεγαλύτερα εγκλήματα.
Τα έργα του σχετίζονται με την πολιτική, τον πολιτισμό και την ηθική. Η τέχνη του δικού του δρόμου συνδυάζει τα γκράφιτι με την τεχνική των στένσιλ και εντοπίζεται εκτός από την αγγλική πρωτεύουσα και σ' άλλες ευρωπαϊκές και αμερικανικές μεγαλουπόλεις, με τελευταίες «κρούσεις» στο τείχος που κατασκευάζεται από την Ισραηλινή κυβέρνηση, για τον περιορισμό και τον έλεγχο των μετακινήσεων των Παλαιστινίων μ' ένα μεγάλο αριθμό τοιχογραφιών.
Στα μοτίβα του συγκαταλέγονται µπάτσοι πίθηκοι, ποντίκια, επιγραφές, σήματα κυκλοφορίας, εμβληματικές µμορφές των εικαστικών και της ιστορίας, η Τζοκόντα, ο Σκεπτόμενος του Ροντέν, ο Τσε, το κορίτσι του Μάι Λάι, και καθημερινές φιγούρες τής πόλης, πάνω σε τοίχους του Σόχο του Σαν Φραντσίσκο, στο ισραηλινό τείχος της Παλαιστίνης αλλά και στο Λούβρο, στην Τέιτ γκάλερι ή πάνω σε ζωντανά γουρούνια και αγελάδες.
Το αισθητικό αποτέλεσμα απρόβλεπτο, άμεσο, αποκαλυπτικό, γι' αυτό και επιθετικό. Το ύφος γραφής του λιτό, µε το ελάχιστο κατά το δυνατόν εικαστικό φορτίο. Ένα σπρέι και δύο-τρεις φιγούρες ώστε να προστατευτεί από τα κυνηγητά και το αυτόφωρο. Η επιλογή αυτή επιβάλλει πριν από κάθε γκράφιτι άρτια τεχνική προετοιμασία. "Χρησιμοποιώ ότι χρειάζεται. Μερικές φορές αυτό σημαίνει να ζωγραφίσω ένα μουστάκι στο πρόσωπο ενός κοριτσιού σε κάποιο πίνακα διαφημίσεων και άλλες φορές να περνάω ατελείωτες ώρες πάνω από έναν περίπλοκο σχέδιο. Η αποτελεσματικότητα είναι το κλειδί..."
Ποιός είναι;
Ο γνωστός άγνωστος Banksy πιθανότατα ονομάζεται Robert Banks. Σύμφωνα με τον συγγραφέα Tristan Manco στο βιβλίο του Stencil Graffi γεννήθηκε το 1974 και κατάγεται από το Yate, πόλη κοντά στο Bristol. Είναι γιος μηχανικού φωτοτυπικών μηχανημάτων, εκπαιδεύτηκε ως χασάπης, αλλά γρήγορα αναμείχθηκε με την τέχνη των γκράφιτι την δεκαετία του '80.
Ο Simon Hattenstone από την Guardian Unlimited είναι ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που τον έχει δει από κοντά και του έχει πάρει συνέντευξη. Τον περιγράφει τον Banksy ως ένα συνδυασμό του Jimmy Nail και του Βρετανού ράπερ Mike Skinner, "ένας 28χρονος άντρας που εμφανίστηκε φορώντας τζιν, με ένα ασημένιο δόντι μία ασημένια αλυσίδα και ένα ασημένιο σκουλαρίκι." Οι γονείς του αγνοούν την πραγματική του ιδιότητα και πιστεύουν ότι είναι ζωγράφος και διακοσμητής. Υπεύθυνος της ιστοσελίδας του Banksy και ατζέντης του, είναι ο φωτογράφος Steve Lazarides, στην γκαλερί του οποίου Laz Inc που βρίσκεται στο Soho του Λονδίνου μπορεί κάποιος ν' αγοράσει αυθεντικά έργα του καλλιτέχνη.
Δράση και αντίδραση
Η φήμη του άρχισε να αποκτά διαστάσεις όταν άρχισε τις επιδρομές σε μερικά από τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου, στα οποία κρέμασε ανενόχλητος έργα του ανάμεσα στα εκθέματα και περίμενε να γίνουν αντιληπτά απ' τους υπεύθυνους. Στις περισσότερες των περιπτώσεων έπρεπε να αποκαλυφθεί η «απάτη» στο site του, για να το πάρουν είδηση. Ορισμένα μάλιστα πλαστά εκθέματα πέρασαν στη συνέχεια στην ιδιοκτησία του μουσείου και συνεχίζουν να εκτίθενται κανονικά!
Το Σεπτέμβριο του 2006 παρουσίασε μία έκθεση σε μία βιομηχανική αποθήκη στο Λος Άντζελες με τίτλο "Σχεδόν νόμιμο"(Barely Legal). Το κεντρικό έργο ήταν ένας ζωντανός ροζ ελέφαντας ζωγραφισμένος έτσι ώστε να μοιάζει με ταπετσαρία για να αναδείξει βαριά προβλήματα όπως την φτώχεια. Προβλήθηκε επίσης και ένα φιλμ με μία από τις πιο πρόσφατες "αταξίες" του, την τοποθέτηση ενός ομοιώματος σε φυσικό μέγεθος κρατούμενου στην βάση Γκουαντάναμο σε ένα τραινάκι στην Ντίσνεϊλαντ.
Τον Φεβρουάριο του 2007 σε δημοπρασία που έγινε στον Οίκο Sotheby's στο Λονδίνο, το έργο του "Bombing Middle England" πουλήθηκε για περισσότερο από 102.000 λίρες Αγγλίας, υψηλότερη τιμή που έχει δημοπρατηθεί ποτέ έργο του Banksy. Δύο ακόμη γκραφιτι του, Balloon Girl και Bomb Hugger στην ίδια δημοπρασία ξεπέρασαν τις προβλεπόμενες τιμές πώλησης. Ο ίδιος, βέβαια, περιορίζεται να σχολιάζει: «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αγοράζετε αυτές τις βλακείες».
Λιγότερο γνωστή, ωστόσο, είναι μία σειρά έργων του που αποτελούν αντιγραφή γνωστών ή λιγότερο γνωστών έργων ζωγραφικής, τροποποιημένων έτσι ώστε να προσθέτουν σχόλια του καλλιτέχνη ή να ειρωνεύονται την αισθητική ή την ιδεολογία του πρωτοτύπου. Ο ίδιος τα ονομάζει «Crude Oils» και έκανε μία ομώνυμη έκθεση με αυτά τα έργα το 2005 στο Λονδίνο. Τον περασμένο Σεπτέμβρη παρουσιάστηκε η έκθεση «Warhol Vs Banksy» στο κέντρο Hospital του Λονδίνου. Δίπλα στα δημοφιλέστερα έργα του Γουόρχολ τοποθετήθηκαν αντίστοιχα έργα του Banksy που ο ίδιος κατασκέυασε με τα σπρέι και τα στένσιλ του. Δίπλα στη Μέριλιν του Γουόρχολ παρουσιάζεται η «Κέιτ Μος» του Banksy και πλάι στην κομψή «βασίλισσα Ελισάβετ» του πρώτου κρέμεται η εκδοχή του δεύτερου που την απεικονίζει ως πίθηκο.
«Πρόκειται για δύο δημιουργούς που το έργο τους έχει επηρεάσει στον υπερθετικό βαθμό τη σύγχρονη κουλτούρα, ενώ οι δημιουργίες τους πωλούνται στις δημοπρασίες καταρρίπτοντας το ένα ρεκόρ μετά το άλλο». Η επιρροή του έργου τους στη σύγχρονη τέχνη είναι τεράστια. «Ακόμη κι αν ο Banksy σταματούσε σήμερα να ασχολείται με το γκράφιτι, είναι ήδη αργά. Το έργο του συνεχίζεται από τα νέα παιδιά που είναι ήδη επαγγελματίες στο χειρισμό των σπρέι και των στένσιλ», αναφέρει ο εκπρόσωπος του «The Hospital».
Ποιος είναι όμως τελικά ο Banksy; Ένας "βρωμερός ασήμαντος αρουραίος" που κυκλοφορεί ανεξέλεγκτα στους δρόμους των σύγχρονων πόλεων και φιλοτεχνεί σήματα, πινακίδες, διαφημίσεις, σύμβολα του σύγχρονου πολιτισμού; Το κοινό όπως και η αστυνομία γυρεύει επίμονα να τον βρει, γυρεύοντας απαντήσεις εστιάζοντας εκεί που ο ίδιος ο Bansky σκόπιμα αγνοεί.
Τη λέξη celebrity (διασημότητα) τη μισεί, προτιμά τους άλλους χαρακτηρισμούς που του έχουν αποδώσει: «guerilla artist», «prankster», ή το πιο χαρακτηριστικό –και αγαπημένο του– «καλλιτέχνης του brandalism», όπου brandalism είναι ένας νεολογισμός που προκύπτει από τον συνδυασμό των λέξεων brand (εμπορικό σήμα) και vandalism (βανδαλισμός), και σημαίνει ακριβώς αυτό: τον βανδαλισμό των εμπορικών σημάτων, την πρακτική παράλλαξης εταιρικών σημάτων και διαφημιστικών σλόγκαν.
Ο ίδιος απεχθάνεται τους «επίσημους κύκλους της τέχνης». Λέει πως ο κόσμος των εικαστικών τεχνών είναι το τελευταίο μεγάλο καρτέλ του πλανήτη. «Η διαφορά των εικαστικών από τις υπόλοιπες μορφές τέχνης είναι ότι η επιτυχία δεν προέρχεται από το κοινό τους. Το κοινό γεμίζει τους συναυλιακούς χώρους και τα σινεμά. Τα βιβλία διαβάζονται από εκατομμύρια και οι δίσκοι ακούγονται από δισεκατομμύρια ανθρώπων. Όλοι μας επηρεάζουμε καθοριστικά την ποιότητα ενός μέρους της πολιτιστικής παραγωγής, όχι όμως και των εικαστικών τεχνών. Η τέχνη που βλέπουμε παράγεται από λίγους εκλεκτούς. Ένα μικρό γκρουπ παράγει, προωθεί, κατέχει, εκθέτει και αποφασίζει την επιτυχία στην τέχνη. Μόνο κάποιες εκατοντάδες ανθρώπων σε όλο τον κόσμο έχουν λόγο σ' αυτό. Όταν πηγαίνεις σε μία γκαλερί, είσαι απλώς ο τουρίστας που κοιτάζει την τροπαιοθήκη κάποιων εκατομμυριούχων.»
Διά στόματος Banksy
«Όταν ήµουν δεκαοκτώ χρονών πέρασα µία ολόκληρη νύχτα προσπαθώντας να γράψω µε µεγάλους ασηµένιους χαρακτήρες τη φράση "ξανά καθυστερηµένο" στο πλάι ενός τρένου. Η βρετανική Αστυνοµία Μεταφορών έκανε την εµφάνισή της και στην προσπάθειά µου να ξεφύγω, έµπλεξα σε ένα θάµνο γεµάτο αγκάθια και καταξεσκίστηκα. Τα φιλαράκια µου κατάφεραν να φτάσουν στο αµάξι µας και να γίνουν καπνός. Έτσι πέρασα πάνω από µια ώρα κρυµµένος κάτω από ένα βαγόνι µε σκουπίδια, µε τη µηχανή να στάζει πάνω µου λάδια. Όσο ήµουν ξαπλωµένος εκεί, ακούγοντας τους µπάτσους να κόβουν βόλτες στις ράγες, συνειδητοποίησα ότι ήµουν αναγκασµένος να µειώσω στο µισό το χρόνο που χρειαζόµουν για να ζωγραφίσω, αλλιώς έπρεπε να σταµατήσω τα γκράφιτι. Ξαφνικά, κοιτάζοντας το στένσιλ που υπήρχε στον πάτο ενός ντεπόζιτου καυσίµων, συνειδητοποίησα ότι µπορούσα να κοπιάρω το στιλ και να δώσω στο κάθε γράµµα τις διαστάσεις που ήθελα» και συνεχίζει «Γύρισα σπίτι αργά τη νύχτα και τρύπωσα στο κρεβάτι δίπλα στο κορίτσι µου. Της είπα ότι εκείνη τη νύχτα είχα βιώσει µια αποκάλυψη και µου είπε να κόψω το ναρκωτικό που έπαιρνα, επειδή κάνει ζηµιά στην καρδιά».
Είπε - έγραψε
* Τα γκράφιτι δεν είναι η πιο ευτελής μορφή τέχνης. Παρόλο που αναγκάζεσαι να γλιστράς σαν φάντασμα μέσα στη νύχτα και να λες ψέματα στην μαμά σου, η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για το εντιμότερο είδος τέχνης. Τα γκράφιτι δεν απευθύνονται στην ελίτ ούτε περιπλανούν, εκτίθενται σε μερικούς από τους καλύτερους τοίχους της πόλης και κανείς δεν ξενερώνει με την τιμή του εισιτηρίου.
* Οι τοίχοι ήταν ανέκαθεν το καλύτερο μέρος για να δημοσιεύσεις την δουλεία σου.
* Οι άνθρωποι που κάνουν κουμάντο στις πόλεις μας δεν καταλαβαίνουν τα γκράφιτι, επειδή πιστεύουν πως τίποτα δεν έχει δικαίωμα ύπαρξης αν δεν αποφέρει κέρδος. Όμως αν το μοναδικό πράγμα που έχεις σε εκτίμηση είναι το χρήμα, τότε η γνώση σου δεν έχει καμία αξία.
* Λένε ότι τα γκράφιτι τρομάζουν τους ανθρώπους και αποτελούν δείγμα κοινωνικής παρακμής, όμως τα γκράφιτι κρύβουν κινδύνους μόνο για τους πολιτικούς τα στελέχη των διαφημιστικών και τους γκραφιτάδες.
* Μου αρέσει να πιστεύω ότι έχω τα κότσια να υψώσω το ανάστημά μου σε μια δημοκρατία της Δύσης και να μιλήσω ανώνυμα για πράγματα στα οποία κανείς άλλος δεν πιστεύει- όπως η ειρήνη, η δικαιοσύνη και η ελευθερία.
* Μερικοί άνθρωποι εκπροσωπούν τις αρχές χωρίς να διαθέτουν ούτε μία.
* Δεν υπάρχει εξαίρεση στον κανόνα που λέει ότι όλοι πιστεύουν πως αποτελούν εξαιρέσεις στον κανόνα.
* Αν υπάρχει ένα άγαλμα στο κέντρο της πόλης, μπορείς να το προσπερνάς κάθε μέρα στο δρόμο πηγαίνοντας για το σχολείο χωρίς ποτέ να το παρατηρήσεις σωστά. Αλλά μόλις κάποιος τοποθετήσει έναν κώνο κυκλοφορίας στο κεφάλι του, έχεις δημιουργήσει το δικό σου γλυπτό.
* Όλοι οι καλλιτέχνες είναι διατεθειμένοι να υποφέρουν για το έργο τους, αλλά γιατί τόσοι λίγοι είναι διατεθειμένοι να μάθουν να ζωγραφίζουν;
* «Δεν υπάρχει περίπτωση να πάρετε δήλωση από μας για να την χρησιμοποιήσετε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου σας.»....από τον εκπρόσωπο Τύπου της Μητροπολιτικής Αστυνομίας του Λονδίνου στο οπισθόφυλλο του βιβλίου «Banksy ραδιενεργά γκράφιτι» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Μεταίχµιο»
Λαθραίο... κρέμασμα...
κείμενο : Tίνα Βαλαούρα
Βρετανός καλλιτέχνης κατάφερε να φυγαδεύσει και να εκθέσει τα έργα του, εν αγνοία των υπευθύνων, σε τέσσερα από τα γνωστότερα μουσεία της Νέας Υόρκης
Τα έργα και οι ημέρες του Banksy είναι διάσημα στη Βρετανία. Ακτιβιστής καλλιτέχνης δρόμου από το Μπρίστολ, με του οποίου το πρόσωπο οι συμπατριώτες του μπορεί να μη είναι εξοικειωμένοι, αλλά οι περισσότεροι έχουν συναντήσει τα άλλοτε οργισμένα, άλλοτε ανατρεπτικά γκράφιτι στένσιλ έργα του να δίνουν "λόγο" στους μουντούς τσιμεντότοιχους.
Αγαπημένοι του στόχοι, όμως, είναι και τα πλέον γνωστά και καλύτερα φυλασσόμενα μουσεία και γκαλερί της χώρας του. Το 2003 κατάφερε να περάσει κρυφά και να αναρτήσει ένα έργο του στην Tate Britain του Λονδίνου και ένα χρόνο αργότερα στο Λούβρο. Απ ότι φαίνεται όμως αποφάσισε να περάσει από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στο αμερικανικό έδαφος..
Υποστηρίζει, λοιπόν, ότι στις 13 Μαρτίου "χτύπησε" τέσσερα από τα πιο διάσημα μουσεία της Νέας Υόρκης, μέσα σε μία και μόνο ημέρα και μάλιστα εντός του ωραρίου λειτουργίας για το κοινό. Θύματα του, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (MoMA), το Μετροπόλιταν, το Μουσείο του Μπρούκλιν και το Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, στο οποίο μάλιστα το έργο του έμεινε εκεί που το έβαλε για αρκετές ημέρες προτού γίνει αντιληπτό από τους υπευθύνους.
Η τέχνη της φάρσας
Πονοκέφαλο ολκής στους υπευθύνους ασφαλείας των αμερικανικών μουσείων δημιούργησε η δράση του Banksy, η οποία μάλιστα αποδεικνύεται και με φωτογραφίες-ντοκουμέντα, που δημοσιεύτηκαν στο διαδίκτυο στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.woostercollective.com .
Εκεί μπορεί να δει κανείς το χρονικό των συντονισμένων επιχειρήσεων που πραγματοποίησε με τη βοήθεια ενός καπέλου, μιας ψεύτικης γενειάδας και μερικών φίλων-συνεργών.
Πρώτα επισκέφθηκε το MoMA όπου κρέμασε ένα έργο του που απεικόνιζε μια κονσέρβα ντοματόσουπας, η οποία αντί για Campbell's έγραφε Tesco.
Κατόπιν πήγε στο Μουσείο του Μπρούκλιν όπου κατάφερε να φυγαδεύσει "κάτω από τη μύτη" των φυλάκων τη ζωγραφιά ενός ναυάρχου με ένα σπρέι στο χέρι και φόντο αντιπολεμικά μηνύματα. Στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας προτίμησε να εκθέσει ένα σκαθάρι μέσα σε μια γυάλινη θήκη, το οποίο είχε φτερά μαχητικού αεροσκάφους και πυραύλους. Σύμφωνα με τους υπευθύνους του Μουσείου το σκαθάρι αποσύρθηκε έπειτα από τρεις ημέρες.
Το Μετροπόλιταν "φιλοξένησε" επί μία ημέρα το προτραίτο μιας γυναίκα με αντιασφυξιογόνο μάσκα. Ο Banksy παραδέχθηκε μάλιστα ότι ήθελε να κάνει μια βόλτα και από το Γκούγκενχαϊμ, αλλά το μετάνιωσε τελικά. "Εκεί ήθελα θέση μεταξύ δύο Πικάσο και μάλλον δεν θα τα κατάφερνα" ομολογεί.
Προκειμένου, να μη γίνει αντιληπτός, εκτός από τη μεταμφίεση χρησιμοποίησε και δύο φίλους οι οποίοι προσποιούμενοι ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι σε έντονο καβγά, απέσπασαν με επιτυχία την προσοχή του προσωπικού ασφαλείας. "Απ ότι φαίνεται προσέχουν πιο πολύ τι βγαίνει από το μουσείο, παρά το τι μπαίνει" δηλώνει ο Banksy και προσθέτει ότι την έμπνευση για το εγχείρημα, τη χρωστά στην αδερφή του. "Μια μέρα την είδα να πετάει διάφορα έργα μου και τι ρώτησα γιατί και εκείνη μου απάντησε πως δεν πρόκειται να εκτεθούν και στο Λούβρο. Ανέλαβα λοιπόν την πρόκληση. Γιατί άλλωστε να περιμένω τη μεταθανάτια αναγνώριση..." εξηγεί. Πάντως, διευκρινίζει πως οι αγαπημένοι του εκθεσιακοί χώροι παραμένουν οι τοίχοι, τα βαγόνια των τρένων και τα σκαλιά.
Η μέθοδος...
Η μέθοδος που χρησιμοποίει o Banksy για να κάνει graffiti είναι τα stencils,που ουσιαστικά είναι ένα είδος καλουπιών τα οποία προετοιμάζει ο καλλιτέχνης από πριν (ουσιαστικά ζωγραφίζει πάνω σε χάρτη πρώτα και μετά κόβει τις γραμμές και τα σημεία που θέλει να έχουν σκιές ).Εστί κερδίζει πολύτιμο χρόνο για μπορέσει να τελειώσει το έργο όσο πιο γρήγορα γίνεται (που στην περίπτωση των graffiti σε ξένη περιουσία είναι ένας βασικός παράγοντας!)Γνωστός για αυτή την τεχνική είναι ο Γάλλος Blek le Rat και είναι αρκετά δημοφιλής σε πολλούς street artists και αντιδραστικά κινήματα.
Ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που έχει συμβάλλει στην δημοσιοτητα του Banksy είναι η μυθοπλασία γύρω από την ταυτότητα του. Πολλα εχουν ακουστεί και γραφτεί ανά καιρούς για το ποιος είναι. Κάποιο λένε τού το αληθινό του όνομα είναι Robin Banks,ότι παλιά ήταν χασάπης, ότι οι γονείς του δεν ξέρουν τι ακριβως κάνει και ότι νομίζουν πως ο γιος τους είναι διακοσμητής .
Το τελευταίο κομμάτι του πάζλ είναι μια φωτογραφία που τραβήχτηκε το 2004 στη Τζαμάικα στη οποία υποτίθεται ότι απεικονίζεται ο καλλιτέχνης και ταχτοποιήθηκε ως Robin Gunningham από γείτονες και πρώην συμμαθητές. Ο Robin Gunningham έχει μεγαλώσει στα προάστια του Bristol και φοίτησε στο Bristol Cathedral School του οποιου τα δίδακτρα είναι £9,240 το χρόνο! Όχι ακριβώς το παρελθόν που θα φαντάζονταν κάνεις για τον επανάσταση καλλιτέχνη...
Η άλλη εκδοχή για τον Banksy είναι ότι δεν είναι ένας αλλά μια ομάδα καλλιτεχνών. Προσωπικά όμως πιστεύω ότι είναι ένας καλλιτέχνης που σχεδιάζει τα stencil και ότι υπέχει μια ομάδα ανθρώπων στα οποία τα δίνει για να βάφουν ,έτσι ώστε να μην εκτίθεται ο ίδιος ποτέ (έτσι τουλάχιστον θα λειτουργούσα εγώ!)
Ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον στοιχειό ιδιαίτερα για εμάς εδώ στη Ελλάδα είναι ότι ο ατζέντης του και το άτομο στο όνομα του όποιου είναι καταχωρημένο το επίσημο site του Banksy είναι ο φωτογράφος Steve Lazarides (Στέφανος Λαζαριδης) ο όποιος έχει studio Gallery στην Greek Street στο London's Soho που ονομαζετε Laz Inc.
Kαι φυσικά διαψεύδει οτιδήποτε έχει ειπωθεί κατάκαιρους για την ταυτότητα του καλλιτέχνη.
Ο Banksy πλέον είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος καλλιτέχνης και τα έργα του πωλούνται σε όλες τις μεγάλες gallery του κόσμου σε εξωφρενικές τιμές όπως το έργο του "Space Girl and Bird" που πουλήθηκε στην τιμή των $575,000!Και έχει πολλούς διάσημος θαυμαστές.
