Η πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα μοντερνιστική ματιά του Γιάννη Στυλιανού επηρεασμένη από την αισθητική του αμερικανικού φορμαλισμού και ιδιαίτερα από τον Edward Weston, δημιουργεί ένα μικρό αλλά αξιοζήλευτο σε φωτογραφική αναζήτηση έργο, ξεπερνώντας το θεματικό φωτογραφικό εγκλωβισμό της εποχής.
Ο Στυλιανού ερευνά από κοντινή απόσταση οργανικά υλικά: φύλλα φυτών και δένδρων, κορμούς, κλαδιά και σωρούς από στοιβαγμένα ξύλα, μια σχισμή σε έναν ραγισμένο τοίχο αναζητώντας τη φωτογραφική μεταμφίεσή τους. Λεπτομέρειες ενός μικρόκοσμου υπαινικτικού όσο και συγκεκριμένου: τα σκούρα πυκνά κλαδιά από κοντά μοιάζουν γοητευτικά και απειλητικά ενώ μια συστάδα φύλλων δημιουργεί παράξενα λεπτοφυή μοτίβα.
Γεννήθηκε το 1941 στη Θεσσαλονίκη και πέθανε το 1996. Οι πρώτες του καλλιτεχνικές ανησυχίες εμφανίστηκαν κατά τη φοίτηση του στο Αμερικανικό κολέγιο. Πρωτοήρθε σε επαφή με τη φωτογραφία προς τα τέλη της δεκαετίας του '50, μέσα από τη σχέση του με τον φωτογράφο Κυριάκο Αποστολίδη. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης και εργάστηκε στην οικογενειακή επιχείρηση παραγωγής υποδημάτων «Αλυσίδα». Ουσιαστικά, υπήρξε αυτοδίδακτος στη φωτογραφία, με την οποία ασχολήθηκε λίγα μόνο χρόνια, στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '60.
Δώρισε το αρχείο του στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.
επιμέλεια: J.Eco
