Edward Sheriff Curtis

Ο Λευκός  "Ινδιάνος" της Βόρειας Αμερικής

Αμερικάνος φωτογράφος και εθνολόγος (1868-1952).
Είχε ένα φωτογραφικό στούντιο πορτρέτων που πήγαινε πολύ καλά, το καλύτερο στην πόλη απ' ό,τι λεγόταν. Είχε γυναίκα και παιδιά. Με λίγα λόγια, ζούσε μια σταθερή, μεσοαστική ζωή. Είχε, όμως ένα όνειρο, ένα όραμα. Οι τελευταίες μεγάλες μάχες μεταξύ των Λευκών και των Ινδιάνων είχαν μόλις τελειώσει, όταν ο Edward S. Curtis ξεκίνησε να καταγράφει τη ζωή των Ινδιάνων της Βόρειας Αμερικής. Δεν ήταν ο πρώτος που ξεκίναγε ταξίδι με ένα σημειωματάριο, μια φωτογραφική μηχανή και μια άμαξα για σκοτεινό θάλαμο. Όλοι οι υπόλοιποι όμως που είχαν κάνει το ίδιο επισκιάστηκαν από τον επιστημονικό τρόπο του δικού του εγχειρήματος.

Edward Sheriff Curtis

Στις μέρες μας το έργο του θεωρείται, όπως και τότε, μια απ' τις πιο αξιόλογες και εμπεριστατωμένες έρευνες στην ιστορία της Φωτογραφίας. Ο Curtis είχε ένα προαίσθημα ότι ο πολιτισμός των Ινδιάνων ήταν καταδικασμένος σε αφάνεια. 'Ετσι προσπάθησε ν' απαθανατίσει όσες γνήσιες τελετουργίες, ιεροτελεστίες  κυνηγιού, έθιμα και τρόπους συμπεριφοράς που σώζονταν ακόμα. Γύρναγε με τη σκεπαστή του άμαξα - διαμορφωμένη και σαν σκοτεινό θάλαμο -  τη χώρα γύρω στα τριάντα χρόνια,  επισκέφτηκε όλες τις φυλές που ζούσαν δυτικά του Μισισιπή  από το Μεξικό μέχρι και την Αλάσκα.

Σε αυτό το χρονικό διάστημα εκφώτισε γύρω στις 40.000 φωτογραφικές πλάκες κι έκανε σε κύλινδρους κεριού γύρω στις 10.000 ηχογραφήσεις με ινδιάνικα τραγούδια. Οι είκοσι τόμοι του έργου του «Οι Ινδιάνοι της Βόρειας Αμερικής» κυκλοφόρησαν μεταξύ του 1907 και του 1930 το έργο αυτό αποτέλεσε  εντυπωσιακό ντοκουμέντο και μνημείο της ιστορίας των Ινδιάνων.

Ο Curtis με το έργο του κέρδισε τη συμπάθεια των Ινδιάνων. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι ερυθρόδερμοι φίλοι του έλεγαν για αυτόν: «...είναι ακριβώς σαν κι εμάς...»


κείμενο - επιμέλεια: J.Eco

Canyon and Navajo 1904

o Edward Curtis με ινδιάνους