Andree Preschia

03 Ιανουαρίου 2018


Βελγίδα Φωτογράφος

"Φωτογραφίζω γιατί ανακάλυψα ότι είναι εύκολος τρόπος να τα αποκτήση κανείς όλα. Αποταμιεύω το είδωλο των ανθρώπων και των πραγμάτων, ακινητοποιώ τη στιγμή που περνά, συγκρατώ το χρόνο. 'Εχω συσσωρεύσει ένα πλήθος αρνητικά. Δεν θα μπορέσω ποτέ να τα χρησιμοποιήσω όλα.  'Εχω μέτρα ζωής σε εφεδρεία.
Η φωτογραφία μου επιτρέπει να εκφρασθώ. Υπάρχουν λέξεις που αρθρώνει κανείς υψηλοφώνως, άλλες που ψιθυρίζει και πράγματα που δεν μπορείς να πεις με λόγια. Αυτά δεν μπορώ να τα εκφράσω παρά μόνο με τη φωτογραφία.
Η φωτογραφική μηχανή μου επιτρέπει να καταγράψω μια εικόνα. Αυτή την εικόνα ασφαλώς την είδα με τα μάτια του σώματος όπως είναι, με το σχήμα της και τα χρώματά της, με τα προτερήματα και τα ελαττώματά της.
Την είδα όμως και με τα μάτια της ψυχής μου, μέσα από το πνεύμα μου, τα αισθήματά μου και τη φαντασία μου. Και ήταν ένα πολύ ωραίο όραμα.
Το τετράγωνο του ασπρόμαυρου χαρτιού με απογοήτευσε. Δεν είναι «αυτό» που είδα, αυτό που θα ήθελα να εκφράσω. Τότε ξαναδουλεύω τη φωτογραφία μου με όλα τα μέσα που έχω στή διαθεσή μου, μάσκες, διπλοτυπώματα, γραφιστικά, χρωματισμούς, έως ότου εκφράσω επιτέλους «την αλήθεια μου» ... ή μάλλον την αλήθεια που πέρασε από τη φαντασία μου.
Θα ήθελα να φτάσω να είναι αυτή η αλήθεια, ακόμη πιο αληθινή από τη φαινομενική".

1981